Het is een ingreep waarbij het teveel aan huid ter hoogte van de bovenste oogleden wordt weggenomen en de resterende huid opgespannen wordt zodat het oog weer een jeugdig uitzicht vertoont. Wanneer er met de jaren een overschot aan huid en onderliggende spier ontstaat, gaat dit in plooien liggen.

Het vetweefsel dat tussen oogbol en oogkast zit heeft een schokabsorberend effect. Dit vetweefsel zit achter een vertikaal tussenschot , het septum orbitale . Wanneer dit septum ook gaat uitzakken samen met de huid, krijgt men het opgeblazen uitzicht van de bovenste oogleden. Vooral op de binnenkant van het ooglid kan dit sterk zichtbaar zijn.

Problemen met het bovenste ooglid

Er kunnen zich twee situaties voordoen : ofwel is er alleen een teveel aan huid , ofwel is dit gecombineerd met een uitstulping van het vetweefsel doorheen de huid en de spier.

Het huid- en spieroverschot kan zo groot zijn dat patienten niet alleen een plooi vertonen boven de wimpers, maar deze kan zelfs op de wimpers rusten en hinderlijk zijn bij het naar boven kijken. Als er bovendien vetweefsel doorheen het ooglid duwt, komt het ooglid dik te staan.

Beide toestanden komen bij ouder worden meestal gecombineerd voor. Uizonderlijk kan het uitstulpende vetweefsel ook voorkomen op jongere leeftijd en is het meestal aangeboren. Het is dus perfect mogelijk dat men een blefaroplastie voorstelt aan iemand die in de twintig is.

Een doorgezakt ooglid zal soms verstopt zitten achter eveneens doorgezakte wenkbrauwen, zeker als de ogen bovendien dieper verdoken zitten. Dit komt vooral bij mannen voor. Een combinatie tussen voorhoofdslift en ooglidcorrectie is dan een optie.

Kraaienpootjes, de rimpels ter hoogte van de zijkant van het oog kunnen niet behandeld worden met deze techniek . Zie hiervoor de rimpelbehandeling

Rimpeltjes in de huid van het ooglid kunnen ook niet verholpen worden door een blefaroplastie. Dit zijn breuklijnen in de dermis en ze moeten –omwille van de dunheid van de dermis hier- met bijzondere omzichtigheid afzonderlijk behandeld worden.

Opgepast

Een aantal ziektetoestanden die leiden tot oedeem ( en geen overtollig vet…) moeten uitgesloten worden , zoals bij nier- en leverziekten. Soms is er pathologische afzetting van vetweefsel als symptoom voor een ziekte. Het bekendste is de hyperthyreiodie (overmatig werkende schildklier) die exophtalmie ( uitpuilende ogen ) veroorzaakt. Ook hier kan een ingreep voorgesteld worden die er in bestaat het vetweefsel in de oogkast ten dele te verwijderen. Maar dit is een ingreep die verschilt van de blefaroplastie

Een oftalmologisch onderzoek is nodig bij vroegere letsels van de cornea (hoornvlies) of bij het symptoom van « droge ogen » wat een enkele keer voorkomt. Droge ogen zijn een risicofactor, omdat –vooral bij onderste ooglidheelkunde- het oog tijdelijk onvoldoende bevochtigd kan worden en dan blootgesteld wordt aan uitroging , met mogelijke cornealetsels als gevolg.

Wanneeer ogen assymetrisch van vorm zijn, kan dit zichtbaar worden na een blefaroplastie. Men moet de patient er desgevalle op attent maken.

Operatieve Methode

De ingreep wordt in daghospitalisatie en onder lokale anesthesie gedaan. De verschillende stappen zijn :

• Aantekening van het te verwijderen huidsegment op het ooglid. Een goede tekening is de sleutel tot een successvolle blefaroplastie.
• Injectie met locale verdoving over heel het ooglid
• Wegname van het aangetekende segment huid inclusief de onderliggende kringspier (orbicularis oculi) die eveneens met de huid is doorgezakt.De juiste inschatting kan bij grote huidoverschotten wat moeilijker zijn. Men kan in sommige gevallen segmenten huid met een hoogte tot 15 mm wegnemen. Een te grote resectie kan voor problemen zorgen bij het sluiten van de ogen , men blijft daarom binnen zekere veiligheidsmarges.
• Incisie van dit septum en wegname van het vetweefsel
• Sluiten van de wonde met een doorlopende sutuur in de huid.

Men kent ook nog het ROOF-vet ( retro-orbicularis oculi fat) dat tijdens een blefaroplastie ook kan weggenomen worden. Dit vetweefsel zit achter de oogkringspier en veroorzaakt een dikte in het laterale gedeelte van de oogkast, onder de wenkbrauwen. Bij sommige patienten kan dit nodig zijn. Er zijn echter ook risico’s op tijdelijke gevoelsvermindering, een hoger risico op hematomen en het droge oog symptoom.

Postoperatief herstel

Dit gaat zeer snel en de draadjes kunnen er meestal uit na 5 dagen. Na 10 dagen is de wonde zo goed hersteld dat nog weinig van de littekens te zien is De werkongeschiktheid bedraagt 1-3 dagen.